Dagsland Sigvart

Hu su00e5g han fysst
Hu su00e5g han fysst du00e5 han nu00e6rma seg land
Han sto te rors
aleina ombord
du00e5 solu00e5 gikk ner
Hu hu00f8rte sang
et mektigt kor hu00f8gt i det blu00e5
De andre lo
du00e5 hu ropte hu00f8gt
at himmelen va nu00e6r
Vettlause dru00f8mmer sto i fyr
Hu va et barn, et sultent dyr
Nu00e5 sko hu hentas hjem for godt
Barn av Gud
Barn av Gud
Dager og netter av savn
bu00f8nner og rob uden navn
forakta og glu00f8mt pu00e5 jordu00e5
vakraste blomst som ingen su00e5g
Hu gjekk ombord
Hu gjekk ombord du00e5 ein hu00e5nd blei rakt ner
og vinden steig
fra bris te storm mens nu00e5ttu00e5 seig pu00e5
Hu fru00f8s te is
du00e5 bu00f8lger dreiv tungt u00f8ve dekk
Kapteinen sov
men hu ropte hu00f8gt
og ba han om hjelp
Han skapte stjerner av kver sky
sju00f8en blei taus og smul pu00e5 ny
Han spurte koffor hu va redd:
- Eg e ombord og du e
Barn av Gud...